Ertvelde is een dorp in de Belgische province Oost-Vlaanderen en tevens deelgemeente van Evergem en werd op de wereldkaart gezet dankzij een dancing die uitgebaat werd door Eddy Wally, die er menig semi-bekende zangers uitnodigde, zelf af en toe ook nog eens op het podium sprong en aldus bussen vol met pensioengerechtigde Oer-Vlamingen aantrok.

In 2005 werd dit pand afgebroken en keerde de vredige rust terug in dit fabelachtig dorp in Meetjesland, behalve wanneer “The Maple” concerten organiseert, en op de laatste werkdag van november kregen zij bezoek van niemand minder dan Nick Curran begeleid door CC Jerome’s Jetsetters, met in zijn gelederen Jeroen aka Jerome, Koen op drums en Dion op Bass die we nog kennen ten tijde van de T-Birds, aangevuld met Jeffrey van The Hometown Gamblers en Koen Schouten van Tinez Roots Club, samen door het leven gaande als “The Lowlifes”, en dat stond al een tijdje op ons verlanglijstje, en ondanks het reeds drukke week-end dat nog in onze kleren hing besloten we toch om in den automobiel te springen en de files, wegomleggingen en dergelijke te ervaren maar omstreeks een uur of 8 waren we reeds ter plekke en een goed half uur later kropen de heren van The lowlifes on stage en verzorgden zonder Nick Set 1.

The Lowlifes...

The Jetsetters met als frontman Jeroen van Casteren, beter bekend als CC Jerome is een blues en soul injecte rock-‘n roll/Rockabilly band die naast eigen nummers ook lekker in het gehoor liggende en stevige nummers vangrootheden uit de jaren 50 met eigen invloeden ten gehore brengen zoals Ike Turner, Little Walter en Jerry Lee Lewis. Tijdens zijn verblijf in de States heeft CC zelfs gespeeld met de zus van Jerry, Linda Gail Lewis.

Hot Rod Party uit hun nieuwe Cd vond ik persoonlijk een erg sterk en goed nummer en inderdaad, zoals hijzelf aankondigde, geplukt uit één of andere X-rated film. “The Maple” had met dit “Voorprogramma” de ideale opwarmer gekregen en na de KOFFIE, was het tijd voor ‘The Real Stuff’, de man waarvoor we allen naar The Maple waren afgezakt.

Voor een tweede keer mocht Ivan Bonne, organisator van dit spektakel, en trouwens ook stuwende kracht achter “Zelzate Blues”, dat zich afspeelt op de Grote Markt van, hoe kan het anders “ZELZATE”, het podium betreden om Mister Nick Curran aan te kondigen.

Vanaf de eerste noot was het duidelijk waar deze prille dertiger de mosterd had gehaald, mede door toedoen van zijn vader, een professioneel gitarist, die hem de solo’s deed spelen van ondermeer The Fabulous Thunderbirds en Duke Robbillard.

Door gebruik te maken van oude technieken en instrumenten  weet Curran niet alleen de sfeer maar ook de muzikale geest van de 40’ en 50’er jaren nieuw leven in te blazen met onder andere Keep on Knockin, geschreven in de jaren 30 door ene Perry Bradford en wereldberoemd gemaakt door Little Richard eind jaren 50 zorgde ervoor dat er danig werd geswingd voor het podium.

De sfeer zat er goed in mede door de meer dan voortreffelijke vertolking van Just my love Baby dat tevens terug te vinden is op zijn Cd “Fixin’ Your Head' uit 2000 en No Fun , van Iggy Pop & The Stooges zorgde ervoor dat dit optreden 1 groot feest moest worden.

Bij Doctor Velvet barstte de tent uit zijn voegen en als afsluiter werd geopteerd voor You ain’t nothing but fine in de versie van The Fabulous Thunderbirds maar wat eigenlijk een zydeconummer is geschreven door Rockin’ Sidney. Voor mij was dit een geslaagd optreden en wetende dat The Maple op een voorwinterse maandag avond volledig uitverkocht was, zal vast en zeker moeten bewijzen dat Nick Curran een ‘Don’t miss’ artiest is die je absoluut een keer gezien en gehoord moet hebben. It’s a long trip to get back home, maar dat hadden we er graag voor over.

Wim